Non sei...

Non sei como borrar

a carraxe dos sentimentos

que carcomen miña alma...

ata face-la añicos

pola a usencia

do amor.

Non sei como afastar

da miña mente

o vacío que, no meu ser,

provoca a túa ausencia.

Quero voar

mais non podo...

quero sentir

mais unha coraza

arreda meu corazón.

Non ten senso

miña vida

sen as tuas apertas,

nen os teus beizos

agarimando miña pel...

Quero ser...

mais só deambulo

imaxinando o tempo

que nunca atopo

ó teu carón.

Serei forte,

paciente e xenuina...

ca esperanza

de que chegue o momento

de afundirme co teu ser.